Pearl Spence in Nederland

Aan de lezers van Mozaïek,

Laatst dronk ik een kop koffie met een vriendin. Het was een gelegenheid om eens uitgebreid bij te praten over de dingen die er momenteel in onze levens spelen. Enthousiast vertelde ik haar dat mijn tweede roman over Pearl Spence ook in Nederland zou worden uitgebracht. Ze keek me met grote ogen aan en zei: “Echt waar? Zijn Nederlandse mensen dan ook geïnteresseerd in een verhaal over een klein meisje uit Oklahoma?”
“Ik hoop het,” antwoordde ik glimlachend.
We dronken onze koffie op, namen afscheid met een omhelzing en onze wegen scheidden zich weer.
Maar haar vraag had zich in mijn hoofd genesteld. Zouden mijn Nederlandse lezers zich echt kunnen identificeren met het leven van de jonge Pearl Spence?

In En verlos ons van het stof wordt Pearl Spence geconfronteerd met de dagelijkse ontberingen die het leven met zich meebrengt.  Het stadje waarin ze leeft wordt geteisterd door stofstormen, een plaag van bijbelse proporties. Ze leidt een hard bestaan, waarin vastberadenheid en hard werken de boventoon voeren. En daarbovenop ontrafelt ze ook nog eens het geheim van wie ze werkelijk is en leert ze de ware betekenis van het woord familie kennen.

In de vervolgroman Het spoor naar huis bevindt ze zich in de grootste, meest levensbedreigende stofstorm die ze ooit heeft meegemaakt. Zij overleeft de storm, maar de persoon van wie ze het allermeeste houdt niet. Pearl en haar ouders verlaten daarom halsoverkop hun huis en reizen het hele land door, om bij vreemde mensen en in een vreemde omgeving te gaan wonen. Het allesverslindende verlies van een geliefde en van het huis waarin ze is opgegroeid, laten diepe sporen na die bijna niet te helen zijn. De hoop lijkt ver buiten haar bereik te liggen, maar toch blijft het ergens aan de horizon gloren.

Het verhaal van Pearl gaat over overleven, over familie, over vastberadenheid. Maar het gaat ook over mededogen, hoop en een bijna niet te volbrengen vergevingsgezindheid. Ten diepste zou haar verhaal overal plaats kunnen vinden, in elk jaartal, op elk hoekje van deze wereldbol.

Dus, kunnen lezers die 6500 kilometer verderop wonen zich identificeren met het verhaal van Pearl? Ja, daar ben ik van overtuigd. Tot in het diepst van mijn ziel. Want dit verhaal behoort net zoveel aan mij toe als aan iemand die in Amsterdam of Zeeland woont. Het is een verhaal van ons allemaal.
En ik ben vereerd dat ik het met jullie mag delen.

Hartelijke Groet,

Sussie Finkbeiner